زخم قرنیه فرسایش یا گلودرد باز در سطح قرنیه است . قرنیه ناحیه شفاف در قسمت جلوی چشم است که به عنوان پنجره ای که از طریق آن می بینیم خدمت می کند. همچنین نور را از بین می برد و از سایر قسمت های چشم محافظت می کند. اگر قرنیه به دلیل عفونت یا صدمه ملتهب شود ، ممکن است زخم ایجاد شود. زخم قرنیه یک وضعیت جدی است که باید به سرعت درمان شود تا از مشکلات بینایی پایدار جلوگیری شود. اگرچه داروهای خوبی برای درمان در دسترس است ، اما زخم های قرنیه می توانند باعث از بین رفتن شدید بینایی و حتی نابینایی شوند.
علائم
علائم زخم قرنیه معمولاً مشهود است ، به ویژه اگر زخم عمیق باشد. از آنجا که قرنیه بسیار حساس است ، زخم های قرنیه تمایل به ایجاد درد شدید دارند. بینایی بعضی اوقات دچار اختلال می شود و ممکن است چشم دچار پارگی و قرمز شود. همچنین ممکن است نگاه به چراغهای روشن آسیب برساند. اگر هر یک از علائم زیر را دارید ، باید سریعاً توسط پزشک چشم معاینه شوید:
قرمزی
درد
پاره شدن
تخلیه
لکه سفید روی قرنیه
تاری تاری
سوزش
خارش
حساسیت به نور
علل
زخمهای قرنیه بیشتر در اثر میکروب ایجاد می شوند. اگرچه چشم انسان از پلک و اشک های فراوان محافظت می شود ، اما میکروب ها و باکتری ها در صورت آسیب دیدن می توانند از طریق ساییدگی های کوچک وارد قرنیه شوند. زخم های قرنیه در افرادی که لنزهای تماسی دارند به خصوص اگر آنها را یک شبه بپوشند شایع است. معمولاً هرچه زخم قرنیه عمیق تر شود ، این بیماری جدی تر می شود. زخم بسیار عمیق می تواند باعث ایجاد زخم بر روی قرنیه شود و از ورود نور به چشم جلوگیری کند.
علل شایع زخم قرنیه موارد زیر را شامل می شود:
باکتری ها
ویروس ها
صدمه
بیماری آلرژیک شدید
قارچ
آمیب
بسته شدن ناکافی پلک
عوامل خطر زخم قرنیه عبارتند از:
تماس با پوشندگان لنز
افراد مبتلا به زخم های سرد ، آبله مرغان یا زونا
افرادی که از قطرات چشم استروئیدی استفاده می کنند
افراد مبتلا به سندرم خشکی چشم
مبتلایان به اختلالات پلک که از عملکرد صحیح پلک جلوگیری می کنند
افرادی که قرنیه خود را آسیب دیده یا می سوزانند
تشخیص
تشخیص زودرس در معالجه زخم های قرنیه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. برای تعیین علت زخم پزشک از شما سؤال خواهد کرد. لازم است چشمان شما تحت میکروسکوپ زیستی ، به نام لامپ شکاف بررسی شود. امتحان لامپ شکافی به پزشک شما امکان می دهد آسیب به قرنیه شما را ببیند و تشخیص دهد که زخم قرنیه دارید یا خیر. یک رنگ مخصوص به نام فلورسئین به چشم شما خواهد رسید تا ناحیه را روشن کرده و در تشخیص کمک کنید.
اگر هنوز مشخص نیست که علت دقیق آن چیست ، ممکن است پزشک معالج شما از زخم نمونه ای از بافت کوچک یا کشت آن استفاده کند تا بداند چگونه به درستی آن را درمان می کند. بعد از بی حس کردن چشم شما با قطره های مخصوص چشم ، ممکن است سلول ها به آرامی از سطح قرنیه رد شوند تا آزمایش شوند.
رفتار
درمان زخم های قرنیه باید پرخاشگر باشد ، زیرا برخی از زخم ها منجر به از بین رفتن و نابینایی بینایی می شوند. درمان معمولاً شامل آنتی بیوتیک ها و همچنین داروهای ضد ویروسی یا ضد قارچ است. قطره چشم استروئیدی نیز ممکن است برای کاهش التهاب به شما داده شود. بعضی از پزشکان قطره های موضعی چشم را برای تجویز چندین بار در روز تجویز می کنند تا زخم کاملاً بهبود یابد. در موارد شدید ، بیماران در بیمارستان بستری می شوند تا درمان صحیح انجام شود.
اگر عفونت ها سرسخت باشد یا جای زخم بگذارد ، برای بازگرداندن بینایی ممکن است پیوند قرنیه لازم باشد. اگر درمان ارائه نشود ، ممکن است نابینایی یا حتی از بین رفتن کامل چشم ایجاد شود. برخی مکمل های خاص مانند ویتامین C ممکن است برای کاهش جای زخم قرنیه تجویز شوند. اگر زخم با درمان معمولی بهبود نیابد ، گاهی اوقات یک غشای آمنیوتیک به مدت 7-10 روز روی قرنیه قرار می گیرد. اگر علائم به طور ناگهانی در طول درمان تغییر کرده یا بدتر شوند ، سریعاً با پزشک تماس بگیرید. به دنبال علائم فوری زیر باشید:
درد و قرمزی چشم
پاره شدن و ترشح از چشم
تاری تاری
